یک چیزی در من خشک شده یا شایدم از اول نبوده: قدرت تشخیص قلم خوب! باور کنید یا نه، من کتاب‌های مشهور دنیا به قلم نویسنده‌های واقعی رو به همون چشمی می‌خونم که نوشته‌های پر از غلط املایی و نگارشی وبلاگ یه دختر دبیرستانی دوره‌ی اول رو! البته انکار نمی‌کنم که چند تایی کتاب بودن که فقط قلمشون تونسته منو به وجد بیاره، مثل "آناکارنینا" و "جنگ‌وصلح" (در حال حاضر کتاب دیگه‌ای با این ویژگی به ذهنم نمی‌رسه)، اما تعدادشون بسیار بسیار کمه. فلذا در عجب میشم وقتی کسی به دیگری بگه "خیلی خوب می‌نویسی" یا مخصوصا "تو هر چیزی رو خوب می‌نویسی". این یعنی فارغ از محتوا خوب می‌نویسی. من هم شاید تا به حال به کسی گفته باشم که خوب می‌نویسه، اما مطمئنا منظورم محتواش بوده. بعد چیز دیگه‌ای که هست اینه که وقتی می‌بینم همه از نوشتار کسی خیلی تعریف می‌کنن تو ذهنم اونا رو با نوشته‌های خودم مقایسه می‌کنم و باز هم باور کنین یا نه هیچ فرقی نمی‌بینم و نمی‌فهمم چرا به من نمیگن این حرفا رو نه اینکه خودمو در حد اون تعاریف ببرم بالا، بلکه بقیه رو در حد خودم معمولی می‌پندارم اما خب محتوا ساحتی متفاوت و مقدس است که انصافا قیاس هم نمی‌توان کرد غالبا، چه رسد به پندار!
بعد عمری رفتم کتاب گرفتم از کتابخونه، ولی نمی‌تونم بخونمشون، مغزم یاری نمی‌کنه، بلد نیستمشون، احساس ناراحتی!
با باقیمونده‌ی کیک تولد بره‌ی ناقلا (که شبیه خرس بود و باید حاشیه‌ش رو درمی‌آوردم)، کیک خیس درست کردم! البته نمی‌دونم اسمش شیرینی بازیافتیه، شیرینی تره، ترافله یا چی، این اسم رو به خاطر ماهیتش بهش دادم. کیک‌ها رو با دست پودر می‌کنیم و باقیمونده‌ی خامه‌ی قنادی رو هم بهش اضافه می‌کنیم، در صورت تمایل پودر کاکائو، شکلات تخته‌ای، مغزیجات و کلا هرچی مایل بودیم بهش اضافه می‌کنیم. یه خمیر خیلی خوب بهمون میده که می‌تونیم بهش هر شکلی خواستیم بدیم و بعد هم روش شکلات بن‌ماری شده یا گاناش یا خامه بریزیم یا نریزیم. راستش اینقدر لطیف و خوب شده که من دیگه عمرا به روش‌های متداول کیک خیس بپزم وقتی به این راحتی میشه این کار رو کرد. مخصوصا که ترکیب خیلی خوبی از گاناش هم به دست آوردم که قوام و رنگ و طعمش عالیه و از این به بعد ان‌شاءالله خیلی بیشتر تو تزئین ازش استفاده خواهم کرد.
من TO DO LISTهای رو کاغذ رو معمولا انجام نمیدم، ولی علاقه‌ی وافرم به این تخته، باعث میشه TO DO LISTهام رو اینجا بنویسم. هیچ‌وقت همه‌ی کارهای لازم کل روز روش لیست نمیشن، معمولا مقاطع زمانی کوتاه‌تری دارن. این از معدود دفعاتیه که همه‌ش تیک خورده. این یعنی برآوردم از ظرفیت‌ها و امکانات و هدف‌گذاریم حتما می‌لنگه. همچنین نوشتن کارهای غیرضروری مثل شماره هشت که به راحتی با کارهای اولویت‌دار ناگهانی جایگزین میشن، می‌تونه باعث کامل نشدن لیست بشه.
درباره این سایت