مونولوگ

همچین موجودی چسبیده چیکار می‌کنین؟

لیسک تو کیفمه! =))) دوشنبه هم رازیانه دم کردم گذاشتم تو یخچال که سرد بشه! وقتی رفتم درمانگاه مامان زنگ زدن که این چیه تو یخچال؟؟؟

تخته پاره رو زمین. در اثر یک سهل‌انگاری فرو ریخت :)
به‌جای همه‌ی چیزهایی که نمیگم، باید یه چیزایی بگم که فک نکنم لال شدم :) مثلا اینکه هفته‌ی پیش صد و هفتاد و پنج قطعه! کیک درست کردم بردم حسینیه، تو مراسم احیا پخش کردم. نه بین صد و هفتاد و پنج نفر، بلکه بین احتمالا کمتر از پنجاه نفر :) اصلا احیام حیف شد، چون داشتم فکر می‌کردم که اون خانمه خیلی از مزه‌ی کیک هویجم تعریف کرد و اون بچه‌ها تند تند کیک‌های کاکائویی رو جدا می‌کردن و برمی‌داشتن! کیک هویج و دارچین جدیدترین کیکیه که می‌پزم، فوق‌العاده آسون و البته خوشمزه. گرچه به نظر من معمولیه، ولی خانواده عاشقش شدن. آقای که گفتن از این به بعد فقط از همین کیک بپزم. سمبوسه هم یکی دیگه از جدیداست، سمبوسه‌ی سیب‌زمینی. یادمه یه روز که رفته بودیم خرید، خواستیم سمبوسه بخوریم. کلی فست‌فود رو رفتم تو مسیر، ولی چون سمبوسه‌ی پیتزایی داشتن نخریدم! حالا خودم تو خونه سمبوسه‌ی سیب‌زمینی می‌پزم، افطار با ولع می‌خورم حالشو می‌برم :) پیچیدنش هم از تو نت یاد گرفتم که خیلی راحته و منم خیلی تمیز می‌پیچم.
اون مصاحبه‌ای که داده بودم رو قبول نشدم. چه فرصتی بود که از دست رفت. کار تو رشته‌ی خودم تو کابل با حقوق عالی! اونم با رضایت کامل پدر و مادرم. متاسفانه من بعد از از دست‌رفتن فرصت‌ها افسوس نمی‌خورم. "گرچه همیشه من مقصرم، ولی اگه موفق نشدم، حتما موفق نشدن بهتر از موفق شدن بوده" این است افکار ضمیر ناخوآگاه بنده که چون مشکلی باهاش ندارم فعلا عوضش نمی‌کنم :| بیاید فکر کنیم که بنده یه شکست‌خورده‌ی ناکام مفلوکی‌ام که از سر اجبار تن به قضا و قدر میده :|
یادتون هست که قبل نوروز گفتم پارچه خریدم برای مانتو؟ مشکی برای کتش، زرد لیمویی کم‌رنگ گلدار برای سارافونش؟ کتش دوخته شد همون موقع، ولی زرد لیمویی کم‌رنگ گلدار، همچنان زرد لیمویی کم‌رنگ گلداره. حالا نمدونم تا عید قربان یا غدیر دوخته بشه یا نشه! بلکم بیفته به نوروز بعدی :)
* برام مسجل شد که خدا ذهن‌خوانی بلده =))) همین الان خواهرم گفت بیا اندازه‌هاتو بگیرم، تا فردا بدوزمش :)
راستی نیمه‌ی خرداد شد و بالاخره ما بخاری رو جمع کردیم! اونم چون پریشب قرآن‌خوانی داشتیم و می‌خواستیم جا بازتر بشه. ان‌شاءالله از اواسط شهریور هم باز راه می‌ندازیمش :| #مامان
شوهر خواهرم رفته مسافرت. گلاب به روتون چند شب پیش بازم گلاب به روتون خواهرم اسهال شده بود. با تعدادی از اقوام! نشسته بودیم دور هم، بحث شوهرخواهرم پیش اومد، خواهرم گفت آقامون زنگ زده گفته برو دکتر. یکی از اقوام که از کسالت خواهرم خبر نداشت، گویا از این لوس‌بازی‌ها خوشش نیومده بود با یه حالت پیف‌پیف گفت دکتر چی؟ خواهرم خواست یه شوخی‌ای کرده باشه گفت دکتر دل! من که حواسم نبود گفتم دکتر دل؟ اون قوم!مون بازم تعبیر به لوس‌بازی و اینا کرده بود، گفت آره دیگه، دلش تنگ شده واسه آقاشون، گفته برو دکتر دل! :)))
این شوهرخواهرم شبیه بازیگر یکی از فیلمای ماه رمضونیه. فیماشو ندیدم، ولی یه شب آقای داشتن شبکه‌ها رو در جستجوی اخبار بالا پایین می‌کردن. یه دفعه یه نفرو دیدم تو تلویزیون که خیییلی شبیه شوهرخواهرم بود. برگشتم به خواهرم گفت عه، فلانی اونجا چیکار می‌کنه؟ گفت آره، دوستامم بهم گفتن که خیلی شبیهشه. قبلا هم گویا تو یه فیلم دیگه بازی کرده بوده که نه اسم اون فیلمو بلدم نه اسم اینو. خلاصه که بعله، داماد اگه بلد نیست تو انداختن سفره کمک کنه و حرص آدمو درمیاره، لااقل باید شبیه بازیگرا باشه که خواهر آدم باهاش پز بده! خوشگل هم نبود نبود، فقط شبیه بازیگرا باشه
طی کاوش‌های بنده، ایشون اسمش محمدرضا گار نیست، محمدرضا غفاریه :) کلا خیلی نه، ولی تو همین فیلم دلدار شبیهشه.

این پست رو خوندم، مطمئن بودم که نمی‌خوام شرکت کنم. چون من به کلیت آینده امیدوارم و چیز خاصی که با نگاه کردن بهش امید از چشمام فوران کنه به ذهنم نیومد.

پویش موثرترین وبلاگ‌هاست که اسفند نود و هفت بین اهالی محترم بلاگ دات آی آر برگزار شد. اما در بین نتایج از سایر سرویس‌های وبلاگ‌نویسی هم وجود دارند.

نون والقلم و ما یسطرون (۱۳)

بازتاب نفس صبحدمان (۱۲)

فیشنگار (۹)

ماجراهای من و خودم

بیمارستان دریایی

الرقیم

مردی به نام شقایق

باغچه‌ی پیچک

همسر بهشتی

سیب‌زمینی

سکوت

انار

تد

آقاگل

هدس

آب‌گینه

صالحات

پاراگراف

فراز و نشیب زندگی طلبگی

شب‌های روشن

به دنبال حقیقت

اقیانوس سیاه  

صحبت جانانه

حضرت آب 

طفل کبیر 

هومورو

کوچش

صالحه

نای دل

یک مرد

پلاکت

ر

وزهای رنگی ارکیده                    

هنوز                   

حقیقت روشن

آقای ظرافتی

آفتاب هشتم

سره                    میانه‌ی میدان

سوته‌دلان   

سرباز عقل  

کج‌نویس

دستان خالی

دکتر رضا صادقی

تراکم اندیشه‌ها

دقیقه‌های خیالی

کوچک‌های بزرگ

زنگ فارسی

اجتماعی‌نویس

هیولای درون

مکتب انقلاب

گوهرنویس

و نراه قریبا

افکار معلق

روز از نو

من ساده

لاجوردی

حسابرسی

هادی هدی

دختر لبخند خداست

لافکادیو

فائزون                    زهرا اچ‌بی

فطرت الهی

کریمانه

نوشته‌های خودمونی احسان 

الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه                   

دست‌نوشته‌های روزالیند فرانکلین

آزاده در سرزمین عجایب

عاشقی به سبک بی‌بی

موزه‌ی درد معاصر 

علی رسولان

عنوان

دزیره

سره

هومورو

مینیس

رادیو خرت و پرت

کج‌نویس

سیب‌زمینی

اشتباهی که پیش آمده

پاراگراف

لوموت

به دنبال حقیقت

این مطلب شروع پویش و

این مطلب قوانین پویش هستند.

وای، باران

باران

شیشه‌ی پنجره را باران شست

از دل من اما

چه کسی نقش تو را خواهد شست؟

آسمان سربی رنگ

من درون قفس سرد اتاقم دلتنگ

می‌پرد مرغ نگاهم تا دور

وای، باران

باران

پر مرغان نگاهم را شست

خواب رویای فراموشی‌هاست

خواب را دریابم

که در آن دولت خاموشی‌هاست

من شکوفایی گلهای امیدم را در رویاها می‌بینم

و ندایی که به من می‌گوید:

"گر چه شب تاریک است

دل قوی دار

سحر نزدیک است."

دل من، در دل شب،

خواب پروانه شدن می‌بیند

مهر در صبحدمان داس به دست

آسمان‌ها آبی

پر مرغان صداقت آبیست

دیده در آینه‌ی صبح تو را می‌بیند

از گریبان تو صبح صادق

می‌گشاید پر و بال

تو گل سرخ منی

تو گل یاسمنی

تو چنان شبنم پاک سحری

نه

از آن پاک‌تری 

تو بهاری

نه

بهاران از توست.

از تو می‌گیرد وام

هر بهار این همه زیبایی را

هوس باغ و بهارانم نیست

ای بهین باغ و بهارانم تو!

حمید مصدق

از این‌ها) به میله‌های ون بستن تا آقای کارتش رو برسونن؛ اونقدر محکم که خودش گفته دستتو ت بدی داغونش می‌کنه! لابد احساسشون این بوده که جنایت‌کار گرفتن!

چالش بود، من شرکت کردم. شما شرکت نکنین.

این دوست عزیز چند تا سؤال مطرح کردن که من رو هوا قاپیدمش و گفتم بذار تو آرشیوم بمونه که در آستانه‌ی بیست و شش ساله شدن، چه چیزهایی رو تجربه نکرده بودم و دوست داشتم تجربه کنم. شمام اگه دوست داشتین برین اونجا یا اینجا یا تو وبلاگتون یا تو ذهنتون جواب بدین :)


1. چه کتابی دوست داری بخونی که تا حالا نخوندی؟
کتاب "آه" از یاسین حجازی

2. چه فیلمی دوست داری ببینی که تا حالا ندیدی؟
مغزهای کوچک زنگ‌زده
البته فکر نکنم فیلم خاصی باشه، ولی وقتی اومد تو سینما نشد ببینم. بعدش هم یکی دو بار دانلود غیرقانونیشو آوردن، جلوی خودمو گرفتم که نبینم. انگار تو ذهنم یک حس محرومیت کاذب شکل گرفته!

3. چه موزیکی دوست داری گوش کنی که تا حالا نکردی؟
پیانویی که خودم بزنم
پیانو رو از نزدیک ندیدم تابه‌حال، شاید ببینمش و یه‌کم آموزش ببینم دیگه خوشم نیاد. ولی فعلا هم از صداش خوشم میاد، هم از اینکه یه کیبورد بزرگ و کلی کلید داره. بقیه‌ی سازها صداشون با این قطعیت مشخص نیست، مثلا اونایی که تار دارن یه میلی‌متر اینورتر یا اونورتر بزنی صداش عوض میشه. ولی این دقیقا معلومه که کدوم کلیدو بزنی چه صدایی درمیاد و از اون جالب‌تر اینکه نتیجه‌ی این صداهای مشخص، بی‌نهایت آهنگ متفاوته.

4. کجا دوست داری بری که تا حالا نرفتی؟
عربستان.

5. کیو دوست داری ببینی که تا حالا ندیدی؟
پیامبر
به پیامبر که فکر می‌کنم انگار زیر یه آبشار ایستاده‌م، غرق محبت شده‌م.

6. چی دوست داری بخوری که تا حالا نخوردی؟
کوفته تبریزی
از قرن‌ها پیش می‌خوام بپزمش ها، ولی هنوز قسمت نشده. قلیه‌ماهی هم اگه ماهی نداشت جزء گزینه‌ها بود!

7. چه لباس و چه رنگی دوست داری بپوشی که تا حالا نپوشیدی؟
لباس مجلسی قرمز
هم مجلسی پوشیدم تا حالا، هم قرمز، ولی مجلسی قرمز نه!
یه زمانی لباس عروس دوست داشتم بپوشم. خواهرم که عروس شد چون لباسو خریده بود، این فرصت به دست اومد که منم بپوشمش، حس لباس بهم منتقل شد :) الان هم هر وقت بخوام می‌تونم برم بگیرم بپوشمش :))) دیگه اگه ازدواج هم نکنم یا ازدواج بکنم و لباس نپوشم هم مشکلی از این نظر ندارم :)

8. چه شیئی دوست داری داشته باشی که تا حالا نداشتی؟
ماشین

9. چه بویی دوست داری تجربه کنی که تا حالا نکردی؟
بوی گل یاس
احتمال زیادی داره که از بوش خوشم نیاد، ولی تا حالا نبوییدمش. مجبور بودم انتخابش کنم :)

10. چه ورزشی دوست داری بکنی که تا حالا نکردی؟
اسکیت
اسکیت رو خیییییلی دوست دارم. یه بار کفش اسکیت داداشمو پوشیدم، ولی ترسیدم بیفتم دست و پام بشکنه. به نظرم این ورزش رو تو بچگی باید یاد گرفت. ولی من بالاخره یه روز یادش می‌گیرم.

11. تو گوش کی دوست داری بزنی که تا حالا ندیدیش و اونم تو رو نمی‌شناسه؟
شاهین نجفی یا آقای علم‌الهدی
این سؤال سخت بود ها! من دوست ندارم تو گوش هیچ‌کس بزنم، ولی اگه مجبورم کنن و بگن یا می‌زنی یا قطعه قطعه‌ت می‌کنیم، یکی از اینا رو انتخاب می‌کنم و بعد هم میرم جهندم!

شکلات فرمانیه رو نخوره

ludo بازی می‌کردیم چهار نفره، من و دایی و داداش‌ها. قرار شد هرکی باخت برای بقیه آبمیوه‌ای، نوشابه‌ای، چیزی بخره. من اولش از همه جلو بودم، ولی یک ساعت و خورده‌ای بازی‌مون طول کشید و آخرش من باختم :( و خب طبیعیه که گفتم شرط حرام است و فلان! :))) البته بعدش گفتم بیاین بریم بی‌ارتباط با بازی براتون آبمیوه بخرم. رفتیم و اونا آبمیوه برداشتن و من شکلات. و در نهایت دایی حساب کرد! بعد من فاکتور خواستم که کاش نمی‌خواستم :)))) شکلات من تنهایی از آبمیوه‌ی اون سه تا بیشتر شده بود :)

این پست بود که دو تا کامنت دادم و بعدش احساس کردم میشه متن رو یه‌کم موزون‌تر نوشت. قبل‌ترها، مثلا وقتی خیلی (خیلی) بچه بودم، سععععی می‌کردم که شعر بنویسم (چنان که سعی می‌کردم قصه بنویسم)، قافیه و ردیف و وزنم می‌شناختم، ولی چون مضمون و کلماتشون کپی شعرهای حافظ و سعدی و اینا می‌شد (از خودم نه اطلاعات داشتم نه دایره واژگانی وسیع) از همه‌شون بدم میومد و به هیچ‌کس هم نشون نمی‌دادم. ناامیدانه ول کردم و همیشه هم تو دلم گفتم خوشا به حال شماها که شاعری بلدید. الان هم چیزی عوض نشده، نه قراره شعر بگم، نه شاعر بشم، نه متحول بشم، نه هنوز دیتا و تفکر مستقل و نابی دارم، نه حس ذوق و قریحه دارم. ولی خوشم اومده با کلمات بازی کنم. بخصوص چیدن کلمات به طنز حس خوبی بهم میده. دوست دارم وارد بازی بشم، هرجور خواستم کلمات و جملات رو ورز بدم، کی جلومو می‌گیره؟ شاید مثل امشب بعضی‌هاشونم گذاشتم اینجا :)